بیا و بگذر

بگذر

بیا از صحبت اغیار بگذر 
بیا از هرچه جز از یار بگذر

بیا یک باره ترک ماسوا کن 
خودت را فارغ از چون و چرا کن

 

علامه عارف حسن زاده آملی

لیله قدر است

قلب لیله القدر است

بدان ، قلبى که گنجینه حقایق و بطون آیات قرآنى است لیله قدر است

منبع:فص حکمه عصمتیه ، حسن زاده آملى ، ص 65

سه مرتبه احسان

سه مرتبه احسان

احسان داراى سه مرتبه است : اولین مرتبه آن نیکى به همه اشیاء است و این که به موجودات به نظر رحمت و شفقت بنگرى ، دومین مرتبه آن عبادت به حضور تمام است که کان عابد پروردگارش را مشاهده مى کند، سومین مرتبه احسان با برداشتن کان است ؛ یعنى شهود پروردگار با همه اشیاء و در همه حال - چنان که خداى تعالى فرمود: (( آنکه رویش را به خدا تسلیم کند در حالى که در مقام احسان است پس به ریسمان الهى چنگ زده است ))

منبع:فص حکمه عصمتیه ، حسن زاده آملى ، ص 71 و 72.

استاد تقوایی

حضرت استاد تقوایی:

 تا وقتی خوراکمان سه وعده‌ای است به عالم روح و اسماء صفات الهی راه پیدا نــمی‌کنیم.

حضرت علی(علیه السلام) می‌فرمایند خوراک خودتان را دو وعده‌ای کنید.

 مسجد و هیئت تان را داشته باشید که یواش یواش درست‌تان می‌کند.

بهترین راه، گریه برای امام حسین(علیه السلام) است.

 به هیئات بروید و خود را گریه‌ای کنید، گریه‌ای شدن خیلی خوب است البته سخت است ولی بالاخره شما را وارد عالم بالا می‌کند.

 سخنرانی اعتکاف 88

حضرت استاد آیت الله تقوایی (حفظه الله)

 آیت الله تقوایی(حفظه الله):

مراقبه داشته بـاشید بـه این صورت که هر کاری‌که انجام می‌دهید از خدا ببینید نه‌ازخود

حیا خصوصیت حضور است

هر کجا دیدید که نور خدا و نور ولایت هست سریع بروید آنجا.

علامه حسن زاده آملی(حقظه الله)

بحثى پیرامون بسم الله الرحمن الرحیم است :
بدانکه این کریمه به عدد (جامع ) که یکى از نامهاى قرآن ، و اشاره به عدد سوره هاى آن است یکصد و چهارده بار نازل شده است ؛ و اگر چه در اول سوره نمل دوبار نازل شده است .
و جناب ابن عربى در فتوحات گوید که در نزد علماى بالله ، بسم الله الرحمن الرحیم جزو هر سوره است و جناب طبرسى در مجمع آن را به اصحابنا یعنى طائفه امامیه نسبت مى دهد.
این کریمه در قرآن هر چند مکرر نازل شد ولى هر بسم الله الرحمن الرحیم را معنایى خاص و مهمترین آنها بسم الله الرحمن الرحیم سوره مبارکه فاتحه است .
از حضرت وصى امام امیر المومنین - علیه السلام - روایت شد که فرموده است :
(اسرار کلام الله فى القرآن ، و اسرار القرآن فى الفاتحة فى بسم الله الرحمن الرحیم )

شرح دفتر دل

حضرت علامه

علامه حسن حسن زاده آملی:

انبیاء براى آدم‏ سازى و تشکیل مدینه فاضله مبعوث شده ‏اند؛ درشکه و دوچرخه و دیگر صنایع مادّى را دیگران مى‏ توانند بسازند، و لکن صنعت آدم ‏سازى کار هر کس نیست؛ نفوس قدسى مؤیّد به روح القدس و کسانى که در مسیر آنهایند و از آنها تعلیم گرفته ‏اند، آدم سازند.

هزار و یک کلمه  جلد6

درمان درد

مراحل و عوالم نفس

مراحل و عوالم نفس چیست؟

 آنها عبارتند از: 1- طبع 2- نفس 3- قلب 4- روح 5- سرّ 6- خفىّ 7- اخفى.

(1) طبع: عبارت است از قواى طبیعى که مرحله نازله حقیقت انسانى است یعنى قواى نباتى و آثار و افعال آن، چون اکل و شرب و امثال آنها که خلاصه در این مرتبه طبیعت، بدن در مقام حیات نباتى است.

(2) نفس: بالاتر از مرتبه طبع است که عبارت است از قواى حیوانى و إدراکات حس و خیال و وهم، خلاصه مقام و مرتبه حیات حیوانى.

(3) قلب: که توجه به عالم غیب است و لیکن آمیخته است با نظر به عالم شهادت و این مقام به مراتب از مقام نفس عالى‏تر و برتر است.

(4) روح: که آن مرتبه و مقام نفس ناطقه است که از چنگ قواى بدن و آثار طبع و نفس به کلّى مستخلص شده و به روحانیون عالم قدس پیوسته است.

(5) سرّ: در این مقام است که عارف به معرفت حق و جمال الهى آشنا و بینا مى‏شود و سرّ الهى را در همه موجودات مشاهده مى‏کند و به زبان ذات مى‏گوید: «ما رأیت شیئا الّا و رأیت اللّه فیه» و به قول عارف عریان:

به صحرا بنگرم صحرات وینم

به دریا بنگرم دریات وینم

به هر جا بنگرم کوه و در و دشت

نشان از قامت رعنات وینم

که در این مقام سرّ، این و آن، دریا و صحرا هنوز مشاهدند و گفتار حلاج از شعر فوق‏ مربوط به این مقام است.

(6) خفیّ: که در این مرتبه تنها خدا را مشاهده مى‏کند نه چون مقام سرّ که خدا را در دریا و صحرا مشاهده مى‏کرد.

(7) اخفى: که در این مقام فناى در حق است. منتها التفات به فنا هم در این مقام نیست چنانکه در مقام خفى بود. عارف رومى در این دو مقام خفى و اخفى بسیار بلند فرمود که:

در خدا گم شو کمال این است و بس

(یعنی مقام خفی و فناء فی الله )

گم شدن گم کن وصال این است و بس

(یعنی فناء از فنا)
در مصراع اول که مقام خفى است اگر چه در مرتبه فناست ولى هنوز عارف به وصال نرسید اگر چه کمالى تحصیل کرد و وصال در مقام اخفى است و هر یک از این مراتب سبعه به ترتیب از مرتبه دانى به مقام عالى مى‏رسد و از شهر کوچکى به شهر بزرگى، تا در مقام اخفى به کشور پهناور هستى مطلق قدم مى‏گذارد.

منبع: ممد الهمم در شرح فصوص الحکم

کتاب وجود خود